2015-03-01

Co robiłam tydzień temu...

Na początek: pocztówki, pocztówki, pocztówki!

Norwegia z zachwycającym zachodem słońca!


Niemcy - takie o :)


Francja - widok na miasto!

I w końcu - obiecana relacja z mojego ubiegłego weekendu.
W ubiegły weekend szkoliłam się pilnie na... sędziego!
8. marca będę pod raz drugi Sędzią Spontanicznym podczas Regionalnych Eliminacji Odysei Umysłu w Krakowie.
Już wyjaśniam! Wyjaśnię od końca!
Odyseja Umysłu (zostawiam link) to konkurs twórczego rozwiązywania problemów. To konkurs międzynarodowy - zwycięscy eliminacji regionalnych przechodzą do finałów krajowych, a następnie do finałów światowych w Stanach Zjednoczonych. W konkursie biorą udział drużyny złożone z maksymalnie 7 dzieci (aczkolwiek jest także kategoria studencka!), nad którymi pieczę trzyma ich Trener. Dzieci mają do rozwiązania dwa zadania.
Pierwsze to tzw. Problem Długoterminowy. To zwykle zwariowane przedstawienie, które musi zawierać sformułowane w opisie elementy. Nad tym zadaniem grupy dzieci pracują długo, wspólnie i jedynie pod opieką swojego Trenera. Wszystkie elementy przedstawienia muszą wykonać same, a gdy istnieje jakiekolwiek podejrzenie, że coś wykonała osoba dorosła, grupa otrzymuje punkty karne za pomoc z zewnątrz.
Druga część konkursu to Problem Spontaniczny. Drużyny przychodzą do specjalnie odseparowanej Strefy Spontanicznej, zostawiają w tzw. Strefie Luzu swojego Trenera i przychodzą do Pokoju Zadań, gdzie czekają na nich Sędziowie Spontaniczni (w tym ja!). Rozwiązują zadanie-niespodziankę, która jest problemem słownym, manualnym lub słowno-manualnym. Zadania są mega zróżnicowane, równie zwariowane i czasem... bardzo trudne! Jednym z przykładów zadania jest na przykład zadanie stworzenia w jakieś 5-8 minut sposobu komunikacji - wizualnej lub tylko na słuch przy pomocy najprostszych przedmiotów. Inne zadania to budowanie konstrukcji, dokańczanie rozpoczętych zdań, podawanie przykładów itd. Zadanie jest dodatkowo trudne, bo musi być ono rozwiązane maksymalnie kreatywnie i tak w zadaniach słownych ocenia się odpowiedzi jako pospolite i twórcze - no i te drugie są lepiej punktowane. Zadanie jest ściśle tajne. Opowiedzieć o nim nie można nikomu aż do kolejnego etapu konkursu. W tym celu dzieci dostają krówki-mordoklejki ;) Oczywiście, sędziowie także milczą jak grób! Zatem o zadaniu które będę sędziować będę Wam mogła opowiedzieć dopiero w kwietniu! Na razie sama go nie znam :)
A oto mój identyfikator w poprzedniego konkursu - Uwaga! Myślenie w toku! :)


Cały konkurs ma ściśle określone zasady, których przestrzeganie jest bardzo ważne. Uczy kreatywnego rozwiązywania abstrakcyjnych problemów (a jak ktoś już rozwiąże problem abstrakcyjny to chyba już ma łatwiej w rozwiązywaniu tych codziennych, nie? :)). Promuje postawę zaangażowania, odwagi, pracy niekonwencjonalnej, kreatywnej. Inaczej niż w szkole. Bo "co nie jest zabronione, jest dozwolone".
Polecam uczestnictwo w tym świetnym konkursie! Zarówno jako uczestnik (to musi być mega frajda!), jak i sędzia czy wolontariusz (zwany szeryfem, pomagający w technicznym przeprowadzeniu konkursu).

Happy Postcrossing!


First of all - postcards! Norway with amazing sunet, Germany and France with the view of the city.

And finally - a report from my last weekend.
Last weekend I had a training for... judges!
On 8th of March I will be a Spontaneous Judge in Regional Elimination of Oddysey of the Mind Competition in Kraków - for the second time!
I'm explaining! From the very end!
The Oddysey of the Mind is a competition of creative problem solving. It's international competition - the winners of regional eliminations go for national eliminations and later for world finals in the United States. The teams of 7 children (but not only - there is also a student category) take part in the competition and they are leaded by their Coach. They have to solve two problems.
The first one is co-called Long-Term Problem. It's usually a crazy performation, which has to have some formulated in description elements. Children work on this task for a long time, together and the Coach is just the carer. Children have to make everything on their own. If there is a suspiction that some elements were done my someone else, the team got penalty points for the outside help.
The second part is Spontaneous Problem. Teams go to speciallly separated Spontaneous Zone, leave their Coach in so-called Relax-Zone and they go to the Room of Tasks where the Spontaneous Judges are waiting (here is me!). They solve a surprise problem which is oral, manual or oral-manual. The task are really differential, crazy and sometimes... really difficult! The example could be the task in which the team had to make a communication system in 5-8 minutes - visual or just fo hearing. Everything made of simple objects. Other tasks would be making a construction, finishing sentences, giving examples and others. The task is additionally difficult because it has to be done creatively. In oral tasks the answers are evaluated as common and creative and creative ones give higher scores. The task is top secret. The children and the judges cannot tell about it anyone to the next stage of the competition. That's why the team got after the task candies :) Also I wll not tell you what I was evaluating during the competition. I will be able to tell you that in April. Even now I don't know it! :)
The competition has rules which have to be followed. It learns how to solve abstractive problems creatively (if you can solve an abstractive problem, you can also solve this one from every day life! :)). It promotes the attitude of commitement, courage, inconventional, creative work. Differently than at school. Because "what is not forbidden, is allowed".
I really recommend you to take part in the competition - as a participant (that must be great!), a judge or a volunteer (so-called sheriff - they help in technical organisation of the competition).

Happy Postcrossing!


Прежде всего - открытки! Норвегия с удивительном закат, Германия и Франция с видом на город.

И наконец - отчет моего последнего уик-энда.
В минувшие выходные я имела тренинг для ... судей!
8 марта я буду спонтанном судью в региональном конкурсе Одиссея Ума в Кракове - во второй раз!
Я объясняю! С конца!
Одиссея Ума это конкурс творческого решения проблемов. Это международный конкурс - победители региональново конкурса одут на национальный конкурс а позднее на мировый финал в Соединенных Штатах. В конкурсе команды 7 детей (и не только - там тоже студентская категория) с их тренером. Они должны решить две проблемы.
Первая это так называемая Долгосрочная Проблема. Это обычно спектакл, который должен иметь некоторые сформулированые в описании элементы. Дети работают над этой задачей в течение длительного времени, а их тренер - только опекун. Дети должны сделать всё самостоятельно. Если есть подозрение, что некоторые элементы сдлелал кто-то другой, команда мочет получить штрафные баллы за посторонной помощь.
Вторая часть - Спонтанное Проблемы. Команды идут в специальную Спонтанную Зону, оставают их тренера в так называемоой Зоне Отдыха и они идут в Зал Задачий, где ждут Спонтанное Судя (здесь я!). Дети решают проблему-сюрпризи: оральные, ручное или орально-ручное. Задача разнообразне и иногда сложные. Примером может служить задача, в которой команда должна была сделать систему связи в 5-8 минут - визуальною или для слуха. Всё из простых объектов. Другие задания это строительные конструкции, завершение предложений или проводение примеров. Задача дополнительно трудно, потому что она должно быть сделана творческо. В устных задачах оцениваться ответы: обшиие или творческие и творческие дают более высокие оценки. Задача совершенно секретно. Дети и судьи не могу сказать никому об этом на следующий этап конкурса. Вот почему команда получают после задачи конфеты :) Я тоже не скажу, что я буду судить. Я буду в состоянии сказать вам в апреле. Даже сейчас я не знаю! :)
Конкурс проводится по правилам. Онучит, как решить абстрактные проблемы творческо  (если вы можете решить проблему с абстрактно, вы также можете решить эту из повседневной жизни! :)). Это способствует отношение мужества, нетрадиционной и творчествотворческой работы. Иначе чем в школе. Потому что "что не запрещено, разрешено".
Я очень рекомендую вам принять участие в конкурсе - в качестве участника (это должно быть здорово!), суд;я или на общественных началах (так называемой шериф - они помогают в технической организации конкурса).

Happy Postcrossing!

6 comments:

  1. Kartka z Norwegii piękna :)! Chociaż ta z widokiem na miasto również zachwyca na swój sposób.
    Co do konkursu to chyba pierwszy raz o nim słyszę, ale wydaje się być świetnym pomysłem :) I kreatywnym - to na pewno. Fajnie, że dzieciaki mają okazję troszkę pomyśleć, nauczyć się dochowywać sekretów i do tego pracy w grupie, aby stworzyć samodzielnie pierwszą część ;)
    Ekstra, że jesteś Sędzią - to na pewno fajne przeżycie :)

    ReplyDelete
  2. Marzy mi się taka pocztówka z Norwegii. Właściwie to jakakolwiek :)

    ReplyDelete
  3. Słyszałam o Odysei Umysłu, moi znajomi brali w tym udział w gimnazjum! I nigdy do końca nie umiałam zrozumieć, o co w tym chodzi, trochę mi rozjaśniłaś w głowie :D Trzeba być bardzo kreatywnym, pamiętam, że u nas chłopak był przebrany za kobietę, wszystkie kostiumy robili ręcznie... Chyba na studiach się nad tym zastanowię, oby znaleźli się inni szaleni ludzie, którzy chcieliby też wziąć w tym udział.
    Piękna pocztówka z Norwegii!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Jeśli tylko masz możliwość zebrać grupę osób do tej zabawy - polecam! :)

      Delete
  4. Najbardziej podoba mi się pocztówka z Niemiec. Ciekawy konkurs, po raz pierwszy o nim słyszę.

    ReplyDelete
  5. z Norwegii jest śliczna, fajny konkurs :)

    ReplyDelete

Thank you for leaving the sign of your presence here! Those words from you are really precious for me!
Please, remember to leave comments which DO NOT offend anyone. Be tolerant and friendly. People who decided to take part it this project devoted their time especially for you! :)